Historia rasy

POCHODZENIE :   Tybet.
 
PATRONAT : FCI.  
 
UŻYTKOWOŚĆ :  Pies do towarzystwa i stróżujący. 
 
KLASYFIKACJA F.C.I. :

Grupa  2 Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła.  

Sekcja 2.2 Molosy typu górskiego. 
 
Bez prób pracy.
 
 
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY : Mastyf tybetański (Do Khyi) to prastara rasa psów, pilnujących stad w Himalajach i stróżujących w tybetańskich klasztorach. Od starożytności narosło o niej wiele mitów. Od Arystotelesa (384-322 p.n.e.) po słynne dzieło Marco Polo, który udał się do Azji w roku 1271 wzmianki o tej rasie podkreślają jej siłę, tak fizyczną jak i charakteru,   oraz  imponujący wygląd. Nawet szczekanie tybetańskich mastyfów opisywano jako jedyne w swoim rodzaju i swoiste dla tej rasy. Dawni europejscy kynolodzy, jak Martin, Youatt, Megnin, Beckmann, Siber, Strobel i Bylandt starali się zebrać jak najwięcej wiadomości o tych psach i zafascynowani były jej pochodzeniem i znaczeniem w kulturze Tybetu; niektórzy z nich uważali wręcz, że są one przodkami wszystkich molosów i psów górskich. Jednym z pierwszych mastyfów tybetańskich, jakie poznał świat zachodni, był pies, przysłany w darze dla Królowej Wiktorii przez Wicekróla Indii, Lorda Hardinge, w 1847 roku. W latach osiemdziesiątych XIX wieku Edward VIII, wówczas Książę Walii, przywiózł do Anglii kolejne dwa psy. Pierwszy miot mastyfów tybetańskich urodził się w 1898 roku w ZOO w Berlinie.